Page 8 - Almenak 2025-3

Kind en Kunst
Oftewel jong geleerd is oud gedaan? Dat zou zo maar kunnen, zou ik zeggen nadat ik
5 keer een groepje kleuters uit de de klas haalde, de Dorpsstraat overstak en Museum
Staal binnenliep voor een bezoek.
Direct bij binnenkomst waren de kleintjes al
aandachtig, ze zijn onder de indruk was mijn
veronderstelling maar dat lag toch een beetje
anders. In de klas was het thema kunst aan
de orde. Geïnspireerd door verhalen over o.a.
Van Gogh, Kandinsky en Mondriaan, gesprek-
ken over kunst (in de kunst mag en kan alles),
beelden via het digibord en verhalen uit boeken
maakten de kinderen opvallend mooie eigen
werkstukken. Met al die prachtige tekeningen
en schilderijen hadden ze hun eigen museum
gecreëerd. Hun gedrag in het museum was een
afspiegeling van deze lessen, de kinderen had-
den leren kijken, iets waar ik zelf pas veel later
aan toe kwam.
Na een beetje uitleg -kleuters doen liever dan
dat ze luisteren- begonnen we de museumtour
bij de foto’s van Geert de Groot. Onze school-
kinderen zijn veelal geboren Almenaren dus
diverse mensen werden herkend: ‘die komt al-
tijd bij mijn opa’ en ‘daar werkt mijn papa’. Een
goeie binnenkomer die vervolgd werd in de
schommelzaal. Voor de kinderen een uitnodi-
gende plek, gezeten op de schommels keken
ze naar de schilderijen van Elisabeth Heuff met
wat ‘sturende’ vragen van mijn kant: zou het van
nu zijn of van vroeger, wat voel je als je naar
hun ogen kijkt en wat doet die vrouw daar denk
je? Het waren een beetje droevige oude men-
sen vonden de kinderen.
Heel enthousiast werd er gereageerd op de
serviescollage (van Nadja Willems) met eten
en drinken dat niet naar beneden viel! Opmerk-
6 |
zaam als ze waren vonden ze zelfs de vlieg in
de soep! De tafel van Staring, gedekt voor zijn 8
kinderen en 2 volwassenen, was aanleiding tot
gesprek over een feestelijke dis. Soms had een
kind dat thuis ook met kerst. Ze hadden vragen
over al het bestek, van buiten naar binnen we-
ten ze nu, en al die glazen.
Op naar boven want er was nog een hele ver-
dieping te verkennen. Realisme blijkt bij veel
kinderen erg aan te slaan en de kreeft (of is het
een krab?!) trok bij -met name de jongens- veel
belangstelling.
Ik was steeds getroffen door wat de kinderen
allemaal ontdekten op de schilderijen en met el-
kaar deelden: een hondje op een tafel die het
een en ander aan scherven had veroorzaakt,
een tafel die plat bleek want die was perspec-
tivisch op de muur geprojecteerd, ijsblokjes in
een glas en snoep dat je bijna kon pakken.
Ter afsluiting mocht elk kind zijn of haar favo-
riete afbeelding kiezen en maakte ik, terwijl ze
daarbij stonden, een foto. De keuze was zeer
divers en de opmerking van een meisje bij het
weggaan wil ik niemand onthouden: mag ik nu
mijn schilderij meenemen?
Voor deze kinderen zou het zo maar kunnen zijn
dat zij museumbezoek leuk gaan vinden. Het is
in ieder geval bekend terrein en dat lijkt mij een
hele winst want er is zoveel moois te ontdekken
in onze musea.
AnnA van Rooijen, vrijwilliger op school